حسین رحمانی - کارشناسی ارشد مشاوره، دانشگاه علامه طباطبایی
محمد ابراهیمی - کارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی، مشاور آموزش و پرورش
سعوده عابدینی - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی، مشاور مدرسه

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر (سایکودرام) روان نمایشگری بر افزایش حرمت نفس و بخشودگی پسران 13 تا 16 سالوالدین طلاق گرفته بود. این پژوهش یک مطالعه با پیش آزمون، پس آزمون و آزمون پیگیری با گروه آزمایش و کنترل بود.جامعه آماری این تحقیق متشکل از کلیه نوجوانان پسر سنین 13 تا 16 سال است که والدین شان طلاق گرفته و تحتپوشش کمیته امداد امام خمینی استان تهران قرار دارند.تعداد 24 نفر از این نوجوانان با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و گواه تقسیمشدند. آزمون بخشودگی موگر و حرمت نفس الیس پوپ به عنوان پیش آزمون برای هر دو گروه اجرا شد . برای گروه آزمایش،مداخله روان نمایشگری به مدت 10 جلسه حداکثر 2 ساعته، هفته ای دو مرتبه انجام شد و گروه کنترل در این مدت هیچمداخله ای دریافت ننمود. بعد از اتمام جلسات، و یک ماه پس از آن، هر دو آزمون مجددا برای هر دو گروه اجرا شد . برایتجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل واریانس با اندازه های مکرر استفاده شد. نتایج نشان داد ند که کاربرد روش روان نمایشگریباعث افزایش نمرات حرمت نفس کلی و بخشودگی، و خرده مقیاس های حرمت نفس خانوادگی، اجتماعی، جسمانی وعمومی شده و تاثیری بر حرمت نفس تحصیلی نداشت.

روان نمایشگری، حرمت نفس، بخشودگی، پسران نوجوان والدین طلاق گرفته