اثر بخشی آموزش تصویر سازی ارتباطی بر شادکامی زنان

هدف از انجام این پژوهش تعیین تعین اثربخشی آموزش تصویر سازی ارتباطی بر شادکامی زنان می باشد. این پژوهش ازلحاظ هدف جزء پژوهش های کاربردی و از شاخه ی توسعه ای و از لحاظ ماهیت و روش،جزء پژوهش های نیمه آزمایشیاست. جامعه آماری در این تحقیق شامل کلیه زنان متاهل سرای محله ناحیه 18 می باشد که دارای شرایط داشتن حداقل 2 سالزندگی مشترک، نداشتن اختلال حاد روانی، مشغول زندگی با همسر و داشتن حداقل مدرک تحصیلی دیپلم باشند. نمونه آماریپژوهش حاضر عبارت است ازبین زنان متاهل سرای محله ناحیه 18 واجد شرایط پس از گرفتن آزمون 29 سوالی شادکامیآکسفورد از بین کسانی که بالاترین نمره 24 نفر را انتخاب، سپس 12 نفر را به عنوان گروه آزمایش و 12 نفر را به عنوان گروهگواه، بصورت تصادنی جایگزین کردیم. در این تحقیق از روش نمونه گیری تصادنی استفاده شد. روش گردآوری داده ها شامل: کتابخانه ای و میدانی بوده است. ابزار گردآوری داده ها نیز پرسشنامه استاندارد بوده است. پرسشنامه 29 سوالی آکسفورد (1989) که روایی آن مورد تایید اساتید راهنما و مشاور قرار گرفته استا پایایی ابزار با استفاده از آلفای کرونباخ برابر با 0/87 محاسبه گردیدا تجزیه و تحلیل داده های جمع آوری شده، به دو روش توصیفی و استباطی از طریق نرم انزار SPSS انجام گردید. قبل از آزمون فرضیه ها، مفروضه نرمال بود توزیع داده ها از طریق آزمون کولموگروف-اسمیرنف انجام شد. سپس مفروضه همگنیواریانس ها از طریق آزمون لوین در تمام متغیرهای دو گروه بررسی گردید. برای گزارش نتایج از معناداری آزمون های آماری موردنظر و اندازه از اثر متغیر مستقل استفاده گردید. برای تجزیه و تحلیل داده های آمار استنباطی از تحلیل کوواریانس استفاده شدهاست. نتایج حاکی از اثربخشی آموزش تصویر سازی ارتباطی بر شادکامی زنان بوده است.

Keywords:

تصویر سازی ارتباطی , شادکامی