نقش خودپنداره تحصیلی، اضطراب اجتماعی و پذیرش اجتماعی در پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دبیرستانی

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش خودپنداره تحصیلی، اضطراب اجتماعی و پذیرش اجتماعی در پیشرفت تحصیلیدانش آموزان دبیرستانی انجام شد. جامعه آماری این پژوهش همه دانش آموزان دبیرستان های شهرستان ارومیه بودند. ازمیان آنان 380 دانش آموز (122 دختر و 258 پسر) با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. همه آنانپرسشنامه خودپنداره تحصیلی (چن، 2004)، پرسشنامه اضطراب اجتماعی (لاجرسا، 1999) و پرسشنامه پذیرشاجتماعی (کران و مارلو، 1960) را تکمیل کردند و معدل سال قبل دانش آموزان به عنوان شاخص پیشرفت تحصیلی درنظر گرفته شد. داده ها با روش همبستگی پیرسون، رگرسیون چندمتغیری با مدل همزمان و آزمون t مستقل تحلیل شدند. نتایج نشان داد بین خودپنداره تحصیلی و پذیرش اجتماعی با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان رابطه مثبت و معنادار و بین اضطراب اجتماعی با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان رابطه منفی و معنادار داشت (p<0/05) در یک مدل پیش بین متغیرهای خودپنداره تحصیلی، اضطراب اجتماعی و پذیرش اجتماعی توانستند 22 درصد از تغییرات پیشرفتتحصیلی را پیش بینی کنند. همچنین میزان پیشرفت تحصیلی دانش آموزان پسر بیشتر از دانش آموزان دختر بود. باتوجه به نتایج پیشنهاد می شود برای افزایش پیشرفت تحصیلی دانش آموزان میزان خودپنداره تحصیلی و پذیرشاجتماعی آنان را افزایش و میزان اضطراب اجتماعی را در آنان کاهش داد.

Keywords:

خودپنداره تحصیلی , اضطراب اجتماعی , پذیرش اجتماعی , پیشرفت تحصیلی , دانش آموزان دبیرستانی