ارایه مدلی برای پیشگیری از اعتیاد براساس نگرش به مصرف مواد مخدر در دانش آموزان

اعتیاد یک بیماری جسمی، روانی، اجتماعی و معنوی است. اعتیاد یکی از مشکلات اساسی در جامعه است؛ مشکلی که میلیونها زندگی را ویران و سرمایه های کلان ملی را صرف هزینه مبارزه، درمان و آسیب های ناشی از آن می کند. روزانه شمار زیادی از افراد به مصرف مواد روی می آورند و دچار پیامدهای جسمانی، روانی، فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی ناشی از آن می شوند. هدف این پژوهش پیش بینی نگرش به مصرف مواد مخدردر نوجوانان بر اساس عوامل خطرساز تربیتی خانوادگی، به منظور سلامت روانی نوجوانان و ارایه مدلی برای پیشگیری از اعتیاد می باشد. پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر روش توصیفی و همبستگی می باشد. جامعه آماری 26593 نفر نوجوان دختر وپسر دبیرستان های شهر شهریار بودند، 373 نفر به عنوان نمونه آماری طبق فرمول کوکران و به طور تصادفی ساده از میان دانش آموزان انتخاب شد. ابزار سنجش شامل پرسش نامه ی سبک های فرزند پروری بامریند (33 سوال)- نگرش به اعتیاد (53 سوال)- مهارت حل مسیله اجتماعی (55 سوال) و پرسش نامه سطح اقتصادی اجتماعی بود که در بین دانش آموزان توزیع شد و نظرات آنان مورد بررسی قرار گرفت. در این پژوهش از روش آماری تحلیل مسیر استفاده شد. نتایج نشان داد که مولفه های سبک های فرزند پروری، مولفه های مهارت حل مسیله اجتماعی ناسازگارانه و مولفه های نگرش بر نگرش به مصرف مواد رابطه معنی دار وجود دارد، ولی مهارت حل مسیله سازگارانه بر نگرش به مصرف مواد رابطه معنی دار وجود ندارد.

Keywords:

نوجوانان , نگرش به مصرف , عوامل خطرساز تربیتی خانوادگی