بررسی رابطه بین بین ویژگی های شخصیتی با تاب آوری در بیماران مبتلا به هموفیلی شهر اصفهان در سال 1395

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین ویژگی های شخصیتی با تاب آوری در بیماران مبتلا به هموفیلی شهر اصفهان در سال 1395 صورت پذیرفت. روش این تحقیق، توصیفی (غیرآزمایشی) از نوع همبستگی است. در تحقیقات همبستگی رابطه میان متغیرها بر اساس هدف تحقیق مورد بررسی قرار می گیرد. جامعه آماری پژوهش حاضر، بیماران هموفیلی ساکن شهر اصفهان که تعداد آن بنا به گفته کانون هموفیلی ایران (اصفهان) 580 نفر می باشد که 300 نفر آنها تحت پوشش بهزیستی استان اصفهان می باشند که این تعداد به عنوان حجم جامعه آماری محسوب می گردد. با توجه به حجم جامعه آماری پژوهش و با استفاده از روش نمونه گیری هفدمند از آن جامعه (300 نفر تحت پوشش بهزیستی)، با استفاده از جدول پیشنهادی کرجسی و مورگان 169 نفر نمونه مورد گزینش و پرسشنامه ها بر روی آنها اجرا شد. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه های ویژگی های شخصیتی نیو و تاب آوری کانر و دیویدسون (2003) بود. در این پژوهش برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و استنباطی (آزمون رگرسیون همزمان) با استفاده از نرم افزار SPSS-20 استفاده گردید. بر اساس نتایج متغیرهای پیش بین (ابعاد ویژگی های شخصیتی) توانسته اند پیش بینی معناداری از متغیر ملاک (تاب آوری) به دست دهند. ضریب تبیین مدل نیز نشان می دهد که متغیرهای پیش بین (ابعاد ویژگی های شخصیتی) توانسته اند 63/7 درصد از تغییرات مولفه تاب آوری را تبیین کنند.

Keywords:

ویژگی های شخصیتی , تاب آوری , بیماران مبتلا به هموفیلی