پیش بینی سازگاری تحصیلی بر اساس خلاقیت عاطفی در دانش آموزان دبیرستانی

پژوهش حاضر با هدف پیش بینی سازگاری تحصیلی بر اساس خلاقیت عاطفی و ابعاد آن انجام شد. نمونه ای مشتمل بر280 دانش آموز (140 دختر و 140 پسر) از دانش آموزان دهم دبیرستان های شهر بوشهر به روش نمونه گیری خوشه ایچند مرحله ای تصادفی با واحد نمونه ای کلاس انتخاب شده بودند، دو مقیاس سازگاری تحصیلی (سینها و سینگ،1993)، مقیاس خلاقیت عاطفی (آوریل، 1991)، را تکمیل کردند. بعد از تحلیل اطلاعات با استفاده از روش های آماریمقتضی، آشکار شد که پایایی و روایی مقیاس ها در حد مطلوب است. به طور کلی نتایج حاکی از آن بود که خلاقیتعاطفی پیشب ینی کننده منفی و معنیدار نمره ی سازگاری تحصیلی بود. به این معنی که با افزایش خلاقیت، سازگاریافزایش پیدا می کند.

Keywords:

سازگاری تحصیلی , خلاقیت عاطفی , دانش آموزان