تعیین اثربخشی واقعیت درمانی به شیوه گروهی بر کیفیت زندگی شرکت کنندگان در همایش دیدن پژوهشگاه کلام زنده

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی واقعیت درمانی به شیوه گروهی بر کیفیت زندگی شرکت کنندگان همایش دیدنپژوهشگاه کلام زنده انجام شد. روش پژوهش نیمه آزمایشی و طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعهآماری کلیه شرکت کنندگان در همایش دیدن در سال 1394 بودند. به روش نمونه گیری داوطلبانه 30 شرکت کنندهانتخاب و به طور تصادفی در گروه های آزمایش و گواه (n(1)=n(2)=15) جایگزین شدند. کیفیت زندگی همه شرکت کنندگان بوسیله پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی (1996) اندازه گیری شد. مداخلات مبتنی بر واقعیتدرمانی در 9 جلسه گروهی به مدت دو هفته برای آزمودنی های گروه آزمایش اجرا شد و برای آزمودنی های گروهکنترل هیچ برنامه ای اجرا نشد. در پایان مداخلات، دوباره کیفیت زندگی همه شرکت کنندگان اندازه گیری شد (پسآزمون) و با استفاده از تحلیل کوواریانس چندمتغیره تحلیل شدند. نتایج نشان داد که مداخلات مبتنی بر واقعیت درمانیبر ابعاد کیفیت زندگی شرکت کنندگان به طور معناداری تاثیر دارد (p> 0/01). بر اساس نتایج پژوهش می توان نتیجه گرفت که واقعیت درمانی روش آموزشی- درمانی مناسبی برای بهبود کیفیت زندگی افراد می باشد.

Keywords:

واقعیت درمانی , کیفیت زندگی , همایش دیدن