اثربخشی گروه درمانی شناختی-رفتاری بر بهبود کیفیت زندگی سوءمصرف کنندگان مواد مخدر مراجعه کننده به مراکز اقامتی (کمپ های) ترک اعتیاد شهر تهران

موضوع: اعتیاد یکی از جدی ترین مشکلات عصر حاضر بوده و درمان شناختی- رفتاری یکی از روشهای موثر و اثبات شدهدر مورد سوءمصرف کنندگان مواد مخدر می باشد که در این پژوهش اثر بخشی این درمان مورد بررسی قرار گرفته است.هدف: هدف از این تحقیق بررسی اثربخشی گروه درمانی شناختی- رفتاری بر بهبود کیفیت زندگی سوءمصرف کنندگانمواد مخدر (معتادان) مراجعه کننده به مراکز اقامتی ترک اعتیاد (کمپ های) شهر تهران بود. روش: این تحقیق، یکپژوهش شبه آزمایشی با پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری همراه با گروه کنترل بود. برای اجرای این پژوهش، از میانتمام کمپ های ترک اعتیاد شهر تهران، مرکز نوای مهر و محبت به صورت قضاوتی انتخاب، و از میان مراجعه کنندگان بهاین مرکز تعداد 20 نفر به صورت تصادفی انتخاب شده و هم چنین به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترلجایگزین شدند. هر دو گروه پرسشنامه کیفیت زندگی را تکمیل نمودند. گروه آزمایش، در گروه درمانی شناختی- رفتاری(طی 8 جلسه) شرکت کردند و گروه کنترل هیچ گونه درمانی دریافت نکردند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون آماریتحلیل کوواریانس (MANOVA) استفاده شد. یافته ها: تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که میانگین نمرات پس آزمون و پیگیری، کیفیت زندگی در گروه آزمایش افزایش یافت، در حالی که درگروه کنترل این نمرات تغییر چندانی نداشت، که این افزایش در گروه آزمایش در مرحله پس آزمون و پیگیری از نظر آماری معنادار بود (p<5%). با توجه به یافته ها می توان گفت گروه درمانی شناختی- رفتاری بر بهبودی کیفیت زندگی سوءمصرف کنندگان مواد مخدر موثر است.

Keywords:

گروه درمانی شناختی-رفتاری , کیفیت زندگی