علیرضا کریمی - باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران.
صدیقه رضایی - دانشجوی دکتری روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی. دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز، اهواز، ایران

هدف: هدف این پژوهش، مقایسه ی کیفیت زندگی پدران کودکان با و بدون معلولیت جسمی- حرکتی بود. روش: پژوهش حاضر از نوع علی مقایسهای بود. نمونه این پژوهش متشکل از 100 نفر شامل 50 نفر از پدران کودکان دارای معلولیت جسمی- حرکتی و 50 نفر از پدران کودکان عادی در شهر اهواز بودند که به شکل تصادفی انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش نسخه ایرانی پرسشنامه سنجش کیفیت زندگی بود. جهتتجزیه و تحلیل داده ها از آزمون آماری تحلیل واریانس یک طرفه استفاده شد. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد کهبین میانگین کیفیت زندگی پدران کودکان با و بدون معلولیت جسمی حرکتی تفاوت معناداری وجود دارد (p=0/005)؛ به این صورت که در ابعاد سلامت جسمانی و روانشناختی، روابط اجتماعی و محیط زندگی تفاوتمعناداری بدست آمد. نتیجه گیری: وجود یک کودک معلول جسمی- حرکتی در خانواده می تواند کیفیت زندگی پدران را در معرض خطر قرار دهد. به نظر میرسد مشاوره روانشناختی، توسعه حمایتهای اجتماعی و دولتی برایپدران کودکان با معلولیت جسمی حرکتی ضروری است.

معلولیت، جسمی حرکتی، پدران، کیفیت زندگی