روشنک خدابخش پیرکلانی - دانشیار گروه روانشناسی، دانشگاه الزهرا (س)، تهران، ایران
فاطمه کاظمی بیدختی - دانشجوی کارشناسی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه الزهرا (س)، تهران، ایران
سلاله سادات اصل علوی پایدار - کارشناس ارشد، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه الزهرا (س)، تهران، ایران
محمد کاظم زاده - دانشجوی دکترا، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، واحد سمنان، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

هدف : امروزه اضطراب به عنوان یکی از شایع ترین اختلالات مطرح است. همه انسانها در زندگی خود دچار اضطراب می شوند،ولی اضطراب مزمن و شدید غیرعادی و مشکلساز است و می تواند علت بسیاری از بیماری های جسمانی باشد. این مطالعهتعیین اثر درمان حساسیت زدایی تدریجی بر اختلال اضطراب فراگیر را نشان می دهد. روش : در این بررسی از روش مطالعهتک موردی و پیش آزمون و پس آزمون (طرح A-B) استفاده شد، در اولین جلسه پیش از آغاز درمان، آزمودنی پرسش نامه مقیاس اضطراب فراگیر را تکمیل نمود و بعد از آن تحت 11 جلسه درمان قرار گرفت. در آخرین جلسه پس از درمان، پرسشنامه را بار دیگر تکمیل نمود و داده ها به صورت مقایسه آماری یعنی با فرمول درصد بهبود بالینی تحلیل شدند. ابزار: در اینپژوهش از پرسشنامه GAD-7 (پرسشنامه اضطراب فراگیر) که به طور اختصاصی برای سنجش اختلال اضطراب فراگیر ساخته شده است، استفاده گردیده است. یافته ها : بررسی داده ها به صورت کمی و کیفی نشان داد که درمان حساسیت زدایی تدریجیبر کاهش اضطراب فراگیر موثر بوده است. نتیجه گیری : یافته های این مطالعه نشان می دهد که درمان حساسیت زداییتدریجی در کاهش اختلال اضطراب فراگیر و غلبه بر این اضطراب موثر می باشد.

اضطراب فراگیر، حساسیت زدایی منظم، تک موردی