اثر بخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر بهبود ابعاد سلامت روانی (افسردگی و پیوند عاطفی با خانواده) دانش آموزان دختر مقطع متوسطه

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد، بر بهبود نشانه های افسردگی واثر بخشی ایندرمان بر پیوند عاطفی با خانواده است می باشد. طرح پژوهشی شبه آزمایشی است به این منظور 30 نفر از دانش آموزاندختر 17-15 ساله یکی از دبیرستان های شهر قم که دارای نشانه های افسردگی و عدم پیوند عاطفی با خانواده بودند، به - صورت در دسترس و هدفمند انتخاب شدند. و به طورتصادفی در 2 گروه 15 نفری گماشته شدند. 15 نفر درگروه آزمایشتحت مداخله قرارگرفتند، این مداخله هفته ای یک جلسه به مدت 90 دقیقه در طول 10 هفته اجرا گردید. 15 نفردیگردرگروه گواه قرارگرفته و مداخلهای دریافت نکردند. تمام آزمودنیها قبل و درپایان مداخله بوسیله آزمون سلامت روانآموزش و پرورش و به موازات آن با آزمون افسردگی بک مورد آزمون قرارگرفتند. داده ها به وسیله تحلیل کواریانس، تحلیلگردیدند، نتایج نشان داد، تفاوت میانگینهای تعدیل شدهی دوگروه، در متغیرهای، افسردگی و پیوند عاطفی با خانوادهدرمرحله پس آزمون معنادار می باشد. یافته های این پژوهش حاکی از اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر افسردگیواثر بخشی بر پیوند عاطفی با خانواده در دانش آموزان می باشد.