اعظم زارع - دانشجوی دورهی دکتری، گروه روان شناسی تربیتی، واحد خمین، دانشگاه آزاد اسلامی، خمین، ایران
حسن حیدری - دانشیار، گروه روان شناسی بالینی ، واحد خمین، دانشگاه آزاد اسلامی، خمین، ایران
ناصر حامدی - کارشناس ارشد و دبیر زبان و ادبیات فارسی، سمنان، ایران

پژوهش حاضر با عنوان تاثیر شعرخوانی بر میزان تاب آوری دانشجویان در سال 94-93 انجام شده است. هدف آنبررسی تاثیر شعرخوانی بر میزان تاب آوری دانشجویان بود. این پژوهش نیمه آزمایشی، با طرح پیش آزمون- پس آزمون باگروه کنترل صورت گرفت. جامعه ی آماری آن، شامل تمامی دانشجویان رشته ی روانشناسی دانشگاه آزاد اسلامی شهرتفرش بود. نمونه ی آماری، 30 نفر که به شیوه ی نمونه گیری در دسترس انتخاب شده و به طور تصادفی در دو گروه آزمون(15 نفر) و گروه کنترل (15 نفر) قرار گرفتند. درمان به مدت ده جلسه برای گروه آزمون انجام شد و پرسشنامه تاب آوری کونور و دیویدسون در جلسات پیش آزمون و پس آزمون در دو گروه اجرا گردید. سپس، داده های پژوهش با استفاده ازروش آماری تحلیل کوواریانس و به وسیله نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته های تحقیق نشان میدهند که شعرخوانی به شیوه گروهی در سطح معناداری (P> 0/05) در افزایش تاب آوری دانشجویان موثر می باشد.

روان درمانی، عرفان، شعر خوانی، تاب آوری