بررسی رابطه خودپنداره و تاب آوری با کمال گرایی تحصیلی در دانشجویان دانشگاه آزاد ساری در سال تحصیلی 1396-1395

چکیده: هدف این پژوهش، بررسی رابطه خودپنداره و تاب آوری با کمال گرایی تحصیلی در دانشجویان دانشگاه آزاد ساریدرسال تحصیلی 1396-1395 بوده است. روش تحقیق،توصیفی از نوع پیمایشی بوده است. جامعه آماری، شامل کلیه دانشجویانی است که در دانشگاه آزاد ساری در سال تحصیلی 1396-1395 مشغول به تحصیل هستند، که تعداد آنها حدود 1950 نفرمی باشد. که به روش نمونه گیری خوشه ای به تعداد 322 نفر به صورت خوشه ای تصادفی انتخاب شدند.برای گرداوری اطلاعات از سه پرسشنامه کمال گرایی تحصیلی- آزمون خودپنداره بک و مقیاس تاب آوری استفادهشد.که دارای روایی و پایایی قابل قبولی بودند،برای تحلیل داده ها از روش آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیره همزمان استفاده شده است.نتایج نشان داد: بین خودپنداره و کمال گرایی تحصیلی دانشجویان دانشگاه آزاد ساریرابطه مثبت (r=0/800) و معناداری (Sig=0/000) وجود دارد. بین تاب آوری و کمال گرایی تحصیلی دانشجویان دانشگاه آزاد ساری رابطه مثبت (r=0/738) و معناداری (Sig=0/000) وجود دارد. همچنین متغیر خودپنداره با مقدار بتای 0/555 و متغیر تاب آوری با مقدار بتای 0/386 و در سطح معناداری کمتر از 0/01 پیش بینی کننده مثبت برای متغیر کمال گرایی تحصیلی می باشند. در نتیجه فرضیه تحقیق پذیرفته می شود، یعنی سهم خودپنداره و تاب آوری در پیش بینی کمال گرایی تحصیلی در دانشجویان دانشگاه آزاد ساری متفاوت است. به طور کلی متغیر های خودپنداره و تاب آوری می توانند روی هم رفته تقریبا 72 درصد از واریانس کمال گرایی تحصیلی دانشجویان را تبیین نمایند.

Keywords:

کمال گرایی تحصیلی , خودپنداره , تاب آوری تحصیلی , دانش آموزان