تحلیل پدیدار شناسانه نور در آینه کاری، از دیدگاه سهروردی نمونه موردی مسجدشاه چراغ

تاکنون تعاریف گوناگنی به منظور تبیین معماری و تزیینات اسلامی ارایه شده که در آنها اغلب جنبه های مادی و ظاهری موضوع مورد توجه قرار گرفته است. پژوهش حاضر با هدف مطالعه ویژگی های نور و کیفیت بصری آینه کاری در مسجد شاهچراغ، از منظر حکمای اشراق، بویژه سهرودی، انجام گرفته است. در این مقاله به اهمیت استفاده از آینه کاری و نور به عنوان بستری مناسب برای ادراک مخاطب در فضای مسجد شاهچراغ پرداخته شدهاست. مکتب و اندیشه اسلامی حامل پیام بندگی در محضر خالق هستی است و هنرمند مسلمان سعی نموده است، توسط هنر و معماری اسلامی اندیشه خویش را در ترویج این پیام به کار گیرد. در این پژوهش سعی شده است تا با بررسی موردی مسجد شاهچراغ از دیدگاه اشراقیون نشان دهد که هنرمند با درک بالای خود و با کمک گرفتن از مولفه های بصری همچون نور و آینه کاری مخاطب را برای رسیدن به درکی عمیق تر یاری می رساند و سبب معنویت فضا و عروج روح می شود. روش تحقیق حاضر توصیفی مورد پژوهی است و با مطالعه کتابخانه ای و میدانی اطلاعات گردآوری شده، بررسی وتحلیل گردیده است در انتها می توان دریافت که بهره مندی از ویژگی های معنای، مخصوصا نور و آینه کاری، برای طراحی معماری مسجد در پیام رسانی توحیدی موثر است و بستر مناسبی را برای ادراک مخاطب و تبلیغ اندیشه معنوی معیا می سازد. اهداف پژوهش: * بررسی تاثیر آرای حکمای اشراق در کیفیت بصری معماری مسجد شاهچراغ * آشکار ساختن نقش مولفه های نوری و رنگ در معنویت بخشی به فضای مسجد شاهچراغ سوالات پژوهش: * با توجه به آرا حکمی سهرودی نور و رنگ چه تاثیری بر فضای مسجد شاهچراغ می گذارد * چه ارتباطی بین مولفه های نور و رنگ و معنویت حاکم بر فضای مسجد شاهچراغ وجود دارد

Keywords:

پدیدارشناسی , حکمت اشراق , سهروردی , هنر معنوی , مسجد شاهچراغ , آینه کاری