فروغ عموییان - عضو هیات علمی دانشکده هنر و معماری دانشگاه مازندران

نحوه استفاده از قابلیت های هنرهای سنتی در تولید و صنعت همواره یکی از مهمترین چالش های پیش روی طراحان و صاحبان صنایع بوده است. چه، استقبال از صنایع دستی و الگوهای شناخته شده تزیینی در نزد جوامع نشان می دهد که سودآوری و تعامل موثر کالا و خدمات با مشتری در گرو برقراری ارتباطی است که از محتوای مفهوم دار فرم ایجاد می شود. پژوهش پیش رو در نظر دارد تا با بررسی نقش موثر نمادهای بومی در ایجاد ارتباط و معنا در نزد مخاطب، از قابلیت های انعطاف پذیری آن در جهت بهره گیری در فرآیند طراحی محصولات سری سازی شده استفاده نماید. روش تحقیق در این پژوهش توصیفی تحلیلی بوده و از نمونه موردی جهت نتیجه گیری و تسری آن به نمونه های مشابه در ایران استفاده شده است. نتایج حاصل از پژوهش نشان دهنده آن است که چنانچه قابلیت بالقوه نمادهای بومی شناخته و به کار گرفته شوند، در روند طراحی فرم می توانند مجرای مناسبی برای نوعی ارتباط دوسویه در محصولات تولید انبوه شده ایجاد نمایند و از سوی مشتری مورد قبول قرار گرفته و برای صاحبان صنعت سودآوری لازم را کسب نمایند.اهداف پژوهش:* بررسی نقش معانی نمادهای بومی برخاسته از هنر بومی در ایجاد ارتباط نزد مخاطب.* آشکار ساختن نقش مفاهیم فرمیک در برقراری تعامل بین کالای صنعتی و مخاطب.سوالات پژوهش:* چه ارتباطی بین مفاهیم نمادین کالاهای صنعتی و تعامل با مخاطب وجود دارد * نمادهای بکار رفته بر روی کالاهای صنعتی چه نقشی در ارزشگذاری اقتصادی کالا دارند

ارتباط، طراحی صنعتی، هنر بومی، محصول، نماد