آرمیتا دانشمند - دانشجوی کارشناسی ارشد سازه، دانشگاه یاسوج
عبدالرضا زارع - استادیار گروه مهندسی عمران، دانشگاه یاسوج
علی علی پور - استادیار گروه مهندسی عمران، دانشگاه یاسوج
محمد غلامی - استادیار گروه مهندسی عمران، دانشگاه یاسوج

امروزه برای کاهش اثرات مخرب زلزله، روشهای کنترل غیرفعال سازهها جایگزین راهکارهای پیشین شدهاند. جداسازی لرزهای نوعی سیستم کنترل غیرفعال است که کاهش تقاضای لرزهای سازه را به جای افزایش ظرفیت سازه هدف قرار میدهد. در بین انواع جداگرهای لرزهای، جداگر پاندولی اصطکاکی به علت داشتنقابلیت چشمگیر در افزایش دوره تناوب سازه و استهلاک انرژی به طور همزمان، مورد توجه پژوهشگران و طراحان قرار گرفته است. در مقاله حاضر، قابهای خمشی فولادی 5 و 10 طبقه مجهز به جداگر پاندولی اصطکاکی با الگوهای مختلف در تحلیل بارافزون بررسی و با نتایج حاصل از تحلیل تاریخچه زمانی غیرخطی مقایسه شدهاند. مدلسازی و تحلیلها در نرمافزارSAP 2000 انجام شده است. از نتایج این پژوهش میتوان چنین استنباط کرد که در سازه 5 طبقه جداسازیشده، الگوهای مثلثی وPSCو در سازه 10 طبقه جداسازیشده، الگوهای مستطیلی وPSCنتایج بهتری را ارایه میدهند

جداسازی لرزهای- جداگر پاندولی اصطکاکی- تحلیل بارافزون- تحلیل تاریخچه زمانی غیرخطی