فرزاد گودرزی - دانشجوی کارشناسی ارشد ژیوفیزیک، موسسه ژیوفیزیک، دانشگاه تهران، ایران
محمدکاظم حفیظی - استاد گروه فیزیک زمین، موسسه ژیوفیزیک، دانشگاه تهران، ایران

امروزه استفاده از روشهای ژیوفیزیکی برای اکتشاف کانسارهای فلزی و غیرفلزی امری متداول است. ازآنجاییکه سیستمهای تصویرسازی مقاومتویژه چندکاناله و برنامههای وارونسازی مقاومتویژه سهبعدی به راحتی در دسترس هستند، اکثر مردم برداشتهای مقاومتویژه سهبعدی را انجام میدهند. ما مشاهده کردیم که برداشتهای مقاومتویژهدوبعدی و سهبعدی در یک مکان یکسان تصویرهای خیلی متفاوتی روی یک مقطع عرضی یکسان تولید میکنند. علاوه بر این، بسیاری از کسانی که از تصویرسازی مقاومتویژه استفاده میکنند علاقهمندند که چندین مجموعه داده دوبعدیرا که در امتداد خطوط برداشت موازی جمع آوری شدهاند بهمنظور وارونسازی سهبعدی با هم ترکیب کنند. در این مقاله ما این دو موضوع را مورد بررسی قرار میدهیم . ما دریافتیم که برداشت سهبعدی واقعی با تعداد اندازهگیریهای زیاد یک روش ایده آل برای یک برداشت مقاومتویژه سهبعدی است زیرا رزولوشن زیرسطحی بهتری را نسبت به برداشت شبه سهبعدی ارایه میدهد. بااینحال یک برداشت شبه سهبعدی بدون هیچ اندازهگیری متقاطع یک جایگزین مناسب برای برداشت سهبعدی واقعی است به شرطی که فاصله بین پروفیلها کمتر از سه برابر فاصله الکترودی باشد. این یافتههای باعث میشود که افراد زیادی فقط با تعداد محدودی الکترود، رزولوشن زیرسطحی قابل قبولی را به دست آورند.

برداشت سهبعدی، مدلسازی پیشرو، فاصله الکترودی