نگین سید شرافت - کارشناسی ارشد نرم افزار، واحد ارومیه، دانشگاه آزاد اسلامی، ارومیه، ایران،
کامبیز مجیدزاده - استادیار، گروه کامپیوتر، واحد ارومیه، دانشگاه آزاد اسلامی، ارومیه، ایران،

با افزایش سریع مصرف داده در شبکه های مناطق مسکونی، تعداد و اندازه CDN ها (شبکه های تحویل محتوا) نیز افزایش می یابد. بطور مشابه، ISP های (ارایه دهندگان خدمات اینترنت) مسکونی، همکاری با شبکه های CDN را به منظور ارایه QOS (خدمات با کیفیت بهتر) به مشتری هایشان، آغاز کرده اند. معمولا حافظه های DNS، کیفیت سرویس کاربران (QOS) را با کاهش تعداد درخواست های DNS از بین رفته که ممکن است یک کاربر نهایی آن را بسازد، بهبود می دهند. در واقع شاید حضور آنها، QOS کاربران را با عدم اتصال آنها به CDN جانشین مطلوبتر پایین آورد تا زمانی که یکی دردسترس باشد، احتمالا آنها را به یک CDN جانشین با QOS پایین متصل کند. برای کار در زمینه محدودیت اعمال شده توسط کلاینت سمت حافظه DNS، ما یک رویکرد جدید را پیشنهاد می دهیم که در آن یک ISP در یک همکاری ISP-CDN به شکل فعال، کاربران نهایی را به انتخاب سرور جانشین CDN از طریق تکنیک های ترکیبی از شبکه نرم افزار محور (SDN) و توابع مجازی سازی شبکه(NFV) تغییر مسیر می دهد. این دو رویکرد برای تحقق بخشیدن به معماری پیشنهادی ما استفاده می شوند، که هردوی آنها به منظور گسترش بهبود درک کاربران از طریق دستورات متعدد با ارزش می باشند.

شبکه تحویل محتوا (CDN)، شبکه نرم افزار محور (SDN)، مجازی سازی توابع شبکه (NFV)، کیفیت سرویس (QOS)، سیستم نام دامنه (DNS)، مهندسی ترافیک