مقایسه نتایج حاصل از ماتریس برنامه ریزی استراتژیک کمی و تاپسیس فازی (F-TOPSIS) در اولویت بندی استراتژی ها

برنامه ریزی استراتژیک، یکی از مهمترین و اساسی ترین وظایف مدیران نوین است و تمامی سازمان ها برای بقای خود ناگزیرند دیر یا زود به این مهمبپردازند. ماتریس برنامه ریزی استراتژیک کمی یکی از روش های کارا و قدیمی است که برای اولویتبندی استراتژی های سازمانی بکار میرود و از طرف دیگر روش های جدید تصمیم گیری همچون تا پسیس فازی توجه پژوهشگران و استراتژیستها را به جهت توانایی بیشتر در بهره گیری از نظرات خبرگان و افزایش اطمینان از صحت نتایج خاصله به خود جلب کرده است. اگرچه تاکنون در زمینه پیادهسازی برنامهٔ ریزی استراتژیک و ختی اولویت بندی استراتژی های حاصل از ان، مطالعات زیادی صورت گرفتهاست، اما در زمینه ارزیابی کارایی تکنیکهای تصمیم گیری چند معیاره در مقابل روشهای سنتی، در زمینه اولویت بندی استراتژی ها، تحقیقات زیادی انجام نپذیرفته است. هدف از این مقاله مقایسه نتایج اولویت بندی استراتژی ها به کمک تکنیک های ماتریس برنامه ریزی استراتژیک کمی و تا پسیاسی فازی است، در این مقاله که به صورت مطالعه موردی در شرکت ایمنتک انجام شده است. با توجه به اطلاعات حاصل شده از تجزیه و تحلیل عوامل داخلی و خارجی موثر بر سازمان، ابتدا استراتژی های منتخب سازمان با استفاده از روش ماتریس برنامهریزی استراتژیک کمی اولویتبندی شده اند: در ادامه، استراتژی ها از طریق مقایسات زوجی با شاخصهای سازمان وزن دهی شده و استراتژی های منتخب، از طریق روش تاپسیس فازی اولویت بندی گردیدند؛ در نهایت، خروجی های حاصل از دو روش در ساختار تحلیل سلسله مراتبی با هم مقایسه شدند. نتایج حاصل شده بیانگر این نکته است که روش فازی با توجه به وضعیت کنونی سازمان نسبت به روش ماتریس برنامه ریزی استراتژیک کمی برتری داشته و برای سازمان مناسبتر می باشد.

Keywords:

برنامهریزی استراتژیک , ماتریس برنامه ریزی استراتژیک کمی