خسرو دوستی - رییس اداره رسیدگی به شکایات شورای عالی انقلاب فرهنگی

منابع انسانی به عنوان منبع حیاتی موفقیت بیشتر سازمانها، دیرزمانی است که مورد بحث و بررسی پژوهشگران قرار گرفته است. با وجود توجه فزاینده به این حوزهی پژوهشی، منابع انسانی اکثرا تحت عنوان سرمایههای مولد ارزش نگریسته شده و جز معدودی موارد استثنا، ریسکهای مربوط به آن به صورت سامانمند مورد بررسی قرار نگرفته است.پژوهش حاضر با هدف بررسی ریسک در مدیریت منابع انسانی در شرکتهای بیمه ایران صورت گرفته است. این تحقیق از نوع توصیفی- پیمایشی میباشد. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه مدیران و کارشناسان رسمی شرکتهای بیمه ایران کهحداقل مدرک آنان کارشناسی بوده، میباشد که تعداد آنان با اطلاعات بدست آمده از امور اداری شرکت جمعا 1956 نفر برآورد گردید. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران در جامعه محدود به تعداد 322 نفر بدست آمد و نمونهگیری به روش طبقهای تصادفی متناسب با حجم جامعه آماری محاسبه گردید. ابزار جمعآوری دادهها شامل پرسشنامه 20 سوالیمحقق ساخته برای سنجش ریسک در مدیریت منابع انسانی در شرکت مورد مطالعه بوده است که روایی آنان به دو روش محتوایی با تایید متخصصان و روش سازه با تحلیل عاملی تایید گردید. همچنین پایایی پرسشنامهها با استفاده از روش آلفای کرونباخ0/922 محاسبه شد. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از نرم افزار 22Amosو به روش الگوسازی معادلات ساختاری انجام شده است. نتایج فرضیههای پژوهش نشان داد از دیدگاه مدیران و کارشناسان وجود ریسک عدم برخورداری ازدانش و مهارت اداری، ریسک انتخاب و استخدام، ریسک ارزیابی و مدیریت در عملکرد ، ریسک دانش– مهارت وتوانایی کارکنان برمدیریت منابع انسانی تاثیرگذاراست.

مدیریت، مدیریت منابع انسانی، ریسک، ریسک منابع انسانی،