ام فروه محمدی - کارشناسارشد برنامه ریزی آموزشی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساری

به کارگیری ابزارهای مدیریتی و فناوری پیشرفته و نوین شرط اساسی موفقیت یک سازمان می باشد. تحول تغییرنیز از خصوصیات بارز عصر کنونی است. برای سازگاری سازمان ها با تغییرات و تحولات جهانی و حفظ بقای آن ها آموزش مهارت ها و دانشبه کارکنان ضروری است. از این رو دستیابی به عملکرد بالاتر هدفی است که سازمان ها برای رسیدن بهآن به اقدامات مختلفی روی می آورند. به همین دلیل قابلیت ها نقش مهمی در ایجاد مزیت رقابتی برای سازمان ها ایفا می کنند. از جمله این قابلیت ها می توان به نوآوری اشاره کرد. از طرفی کارایی و اثر بخشی فعالیت های نوآوری با عواملهای توانمندساز مختلفی بستگی دارد که یکی از این عوامل عامل مدیریت دانش می باشد. لذا مدیریت دانش و نوآوری هر دو می توانند برای سازمان خلق ارزش کرده و عملکرد سازمانی را بهبود بخشند. به نظر می رسد مدیریت دانش و نوآوریهر دو لازم و ملزوم یکدیگر بوده و تفکیک ناپذیر باشند. به طوری که شناخت رابطه بین مدیریت دانش و نوآوری و تاثیر آن بر عملکرد سازمانی می تواند تضمین کننده رشد، کارایی و اثر بخشی بالاتر بوده و نهایتا رشد اقتصادی کشور را به دنبال داشته باشد. به عبارت دیگر یک سازمان با مدیریت دانش از منابع خود به صورت کاراتر استفاده نموده و در نتیجه نوآورتر بوده و عملکرد بهتری خواهد داشت. به همین خاطر هدف از مقاله حاضر بررسی نقش مدیریت دانش بر نوآوری سازمان و چگونگی تاثیر این متغیرها بر یکدیگر می باشد تا با استفاده از این شناخت بتوانیم عملکرد بهتری داشته باشیم.

مدیریت دانش، نوآوری، سازمان