مهدی ابراهیمی نژاد - دانشیار گروه مدیریت صنعتی دانشگاه ولی عصر(عج)
حمید یزدانی نژاد - دانشجوی رشته مدیریت صنعتی دانشگاه ولی عصر(عج)
مینا مجدی زاده - دانشجوی رشته مدیریت صنعتی دانشگاه ولی عصر(عج)

باتوجه به روند افزایشی استفاده از توانمندی دارایی های نامشهود و سرمایه های فکری، به ویژه مدیریت دانش، در کسب مزیت رقابتی و موفقیت سازمان ها، سوال بسیاری از شرکت ها این است که چگونه استراتژی را به واقعیت تبدیل کنیم و چگونه استفاده بهینه از دانش را در فرایندهای سازمانی ایجاد نماییم؟ از آنجا که در دهه اخیر، روش ارزیابی متوازن، به عنوان ابزاری قوی برای مدیریت دارایی های نامشهود و فرایندهای ارزش آفرین سازمان ها، مطرح شده است، در این مقاله، سعی شده است تا نشان دهیم که چگونه می توان از روش ارزیابی متوازن، برای مدیریت دانش استفاده نمود. بدین منظور، ادبیات این دو مفهوم مورد بررسی قرار گرفته و موضوعات مشترک از آن ها استخراج شده است و براساس مطالعات صورت گرفته توسط پژوهشگران برای تلفیق این دو مفهوم، با ارائه مدلی، چگونگی قرار گرفتن نواحی کلیدی مدیریت دانش در دیدگاه های روش ارزیابی متوازن، نشان داده شده و در آخر ، به تشریح نحوه بکارگیری این مدل، با در نظر گرفتن اصل منحصر به فردی اهداف و معیارها، پرداخته ایم و نتایج تحقیق نشان داد که روش ارزیابی متوازن، نه تنها روشی مناسب برای مدیریت دانش است، بلکه می تواند روشی مناسب برای مدیریت هر نوع سرمایه فکری و دارایی نامشهود باشد.

روش ارزیابی متوازن، مدیریت دانش، روش ارزیابی متوازن مدیریت دانش، نواحی کلیدی مدیریت دانش، دارایی های نامشهور، فرایندهای ارزش آفرین، ارزیابی عملکرد