بررسی تاثیر سطح غیربهینه نگهداشت وجه نقد بر عملکرد بنیادی شرکت و بازده آتی سهام در بورس اوراق بهادار تهران

وجوه نقد از منابع مهم و حیاتی در هر واحد انتفاعی است و ایجاد توازن بین وجوه نقد در دسترس و نیازهای نقدی، مهمترین عامل سلامت اقتصادی هر واحد انتفاعی . نگهداری وجه نقد در شرکت به معنای از دست دادن بخشی فرصت های سرمایه گذاری است که در صورت عدم نگهداشت وجه نقد، می توانست عاید شرکت شود. این موضوع به معنای ایجاد هزینه فرصت از دست رفته ناشی از نگهداری وجوه نقد است . از آنجا که هم شرکت هایی که وجه نقد کافی نگهداری نمی کنند و هم شرکت ها یی که وجه نقد زیادی نگهداری می کنند، مشکلات زیادی د ارند؛ از این رو، این مطالعه به بررسی تاثیر سطح غیربهینه نگهداشت وجه نقد بر عملکرد بنیادی شرکت و بازده آتی سهام در شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران میپردازد. آزمون فرضیهها با استفاده از روش آماری دادههای تلفیقی pooled data و برای دوره زمانی 1381 الی 1392 با استفاده از اطلاعات 181 شرکت منتخب به روش نمونه گیرى حذف سیستماتیک از میان شرکتهاى پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران انجام شده است. نتایج ازمون فرضیات نشان داد که هرچه مقدار وجوه نقد غیربهینه نگهداری شده در شرکت افزایش یابد، بازده خالص دارایی های عملیاتی )عملکرد عملیاتی( و بازده سالانه سهام کاهش پیدا می کند. این موضوع نشان می دهد که وقتی میزان وجوه نقد شرکت از حد بهینه خود فزونی یافته یا کمتر می شود، هزینه های نگهداری آن نسبت به منافعش افزایش یافته و تاثیر منفی بر عملکرد بنیادی آتی و بازده سهام خواهد گذاشت