ابعاد حریم خصوصی در قانون جمهوری اسلامی ایران
عنوان مقاله: ابعاد حریم خصوصی در قانون جمهوری اسلامی ایران
شناسه ملی مقاله: SPES01_022
منتشر شده در اولین همایش ملی علوم اجتماعی، علوم تربیتی، روانشناسی و امنیت اجتماعی در سال 1396
شناسه ملی مقاله: SPES01_022
منتشر شده در اولین همایش ملی علوم اجتماعی، علوم تربیتی، روانشناسی و امنیت اجتماعی در سال 1396
مشخصات نویسندگان مقاله:
شیرین قاسمی - کارشناس ارشد حقوق عمومی
خلاصه مقاله:
شیرین قاسمی - کارشناس ارشد حقوق عمومی
تعریف حریم خصوصی بطور وسیعی ارتباط با شرایط محیطی و زمینه ای موجود دارد. در اسناد بین المللی و قوانین مختلف تعاریف متفاوتی از حریم خصوصی ارایه شده است: حریم خصوصی ترسیم خط و مرزی است که جامعه می تواند وارد امور شخص شود. حریم خصوصی، قلمروی از زندگی شخصی است که انسان نوعی و متعارف با درک نیازهای جامعه در هیچ وضعیتی تجاوز به آن را مجاز نمی داند. مالکیت افراد به شرافت و حیثیت خود مهمترین هدف حریم خصوصی محسوب می شود. حریم خصوصی محدوده ای است شامل اعمال و رفتار و اندیشه های مشخص معین که آن شخص آن ها را افشا نکرده است و مایل نیست افشا شوند. در واقع حریم خصوصی گنجینه راز کار و رفتار و اندیشه درونی شخص است. ملک خصوصی، منزل، محل کار، اطلاعات شخصی، ارتباطات خصوصی، پوشاک و لوازم شخصی از مصادیق حریم خصوصی اند. همچنین می توان بین انواع حریم خصوصی از قبیل حریم خصوصی روان شناختی و حریم خصوصی ارتباطات قایل به تفکیک شویم. البته در این تحقیق توجه به حریم خصوصی اطلاعات معطوف است.
کلمات کلیدی: حریم خصوصی، نقض آزادی، حقوق ایران، حقوق اسلام
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/672306/