بررسی رابطه اضطراب اجتماعی با میزان تاب آوری در میان خوابگاهیان دانشگاه فرهنگیان پردیس شهید صدوقی کرمانشاه

بررسی اضطراب اجتماعی و میزان تاب آوری نقش به سزایی در سلامت زندگی اجتماعی و فردی دارد. براساس شواهد، عناصر عمده ی تاب آوری در سلامتی و بیماری می تواند با اعتبار قابل قبولی اندازه گیری شود. در عین حال هرساله درصدی از درآمد سرانه ملی صرف اختلالات حاصل از اضطراب می شود. اضطراب می تواند عامل خطری برای سلامت انسان باشد. به لحاظ اهمیت این پدیده، این مطالعه به بررسی ارتباط اضطراب با تاب آوری می پردازد. روش این پژوهش توصیفی و از زمره ی پژوهش های همبستگی است. جامعه ی پژوهش را دانشجویان دختر ساکن خوابگاه دانشگاه فرهنگیان پردیس شهید صدوقی کرمانشاه تشکیل داده اند، که یک نمونه ی صدنفری به صورت تصادفی از بین آنان انتخاب شد. برای انجام این پژوهش از دو پرسشنامه ی اضطراب اجتماعی واتسون و فرندو پرسشنامه ی تاب آوری دیویدسون استفاده شد. یافته های تحقیق نشان داد که بین میزان تاب آوری با میزان اضطراب اجتماعی در سطح معناداری 0/01 ارتباط 70/8 وجود دارد و نشان دهنده ی این امر است که تاب آوری و اضطراب اجتماعی با یکدیگر رابطه ی معکوس دارند.

Keywords:

اضطراب اجتماعی , دانشجویان , تاب آوری