تحلیل سطوح پایداری و میزان محرومیت محلات شهر سردشت

اصولا توسعه یک جریان چند بعدی است که مستلزم تغییرات اساسی در ساختار اجتماعی و فرهنگی از یک سو و رشد اقتصادی و کاهش فقر و نابرابری اجتماعی از سوی دیگر می باشد. اولین قدم در برنامه ریزی شناخت وضعیت کنونی مکان است برای شناخت هر مکان لازم است که خصوصیات آن محل و وضعیت آن نسبت به سایر نواحی شناسایی شود. در این مقاله که با هدف تعیین سطح پایداری محلات شهر سردشت و تشخیص میزان محرومیت این محلات انجام شده است، از 7 شاخص( کالبدی مسکن ، اجتماعی، اقتصادی، زیست محیطی، ترافیک، مشارکت و طبیعی - محیطی ) در قالب 124 متغیر جهت تحلیل و ارزیابی وضعیت محلات شهر استفاده شده است و با شاخص های مذکور محلات شهر سردشت با استفاده از مدل اسکالوگرام از نظر سطح پایداری و محرومیت رتبه بندی شده اند. براساس نتایج حاصل از تلفیق شاخص ها محلات؛ فرهنگیان ( 9 )، ترمینال ( 8 ) و سه راه مارغان ( 1 ) برخوردار، محلات؛ آشان ( 4) ، کانیه مه رو شبکه 2(5)، محله سرچاوه (6) و کوی 2 سرچاوه نسبتا برخوردار، محلات؛ نیزه رو (7) و کوی 2 محله دولتانچک محروم و همچنین محلات؛ دولتانچک ( کوی 1 ) ، گرده سور ( 3 ) و شیوه برایمه ( 9 ) خیلی محروم می باشند که نشان دهنده وضعیت نابرابر و عدم تعادل در سطح محلات شهری و همچنین قرارگیری بیشتر محلات شهر سردشت در سطح پایین برخورداری و محروم به لحاظ شاخص های 7 گانه است که در این میان محلات محروم شهر جز محلات حاشیه ای و نوظهور ناشی از توسعه ناموزون و ارگانیگ چند دهه اخیر است.

Keywords:

سطوح پایداری , محرومیت , محلات شهر سردشت