معصومه رضایی منش - دانشجوی دکتری دانشگاه فردوسی مشهد و عضو هییت علمی دانشگاه فرهنگیان پردیس حضرت صدیقه طاهره ساری
فایزه عطایی - کارشناس ارشددانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران

هدف از این مقاله بررسی اساس منشور تربیتی الهی اعتقادی، اخلاقی نهج البلاغه و آرمان های تربیت معنوی اسلام از نگاه صحیفه سجادیه با استفاده از روش کتابخانه ای است. نهج البلاغه و صحیفه سجادیه هریک به گونه ای تصاویری از انسان کامل را ترسیم نموده اند و بیانگر مبانی تعلیم و تربیت اسلامی می باشند، در نظام تربیت اسلامی، هدف غایی تربیت، رسیدن به مقام خلیفه اللهی و مقام اطاعت و عبودیت الهی یعنی که مطیع پروردگار و تسلیم آستان او بودن می باشد. راه رسیدن به این هدف رشد استعدادهای والای نهفته در اوست، برای رسیدن به این هدف باید، استعدادهای عالی انسان که در خلقت او قرار داده شده است رشد کند و به فعلیت درآید. امام علی (ع) در نامه 31 نهج البلاغه به فرزندش امام حسن مجتبی (ع)، علاوه بر بیان توحید، عظمت پروردگار، صفات الهی، هدف آفرینش، معاد و...، مهمترین نیازهای زندگی مادی و معنوی انسان را مطرح می کند. امام سجاد نیز قریب به همین مضامین را در صحیفه سجادیه می آورد. دو کتاب مذکور در دسترس ما توانسته است برای تربیت اسلامی افراد برنامه عملی جامع ی ارایه دهد. کلام هر دو معصوم (علیهما السلام) به خوبی بیانگر جامعیت شخصیت پیشوایان اسلامی است که هم در ارشاد و هم در عمل جنبه های مختلف اسلام را در رفتار خود منعکس می سازند.

تعلیم و تربیت اسلامی، نهج البلاغه، صحیفه سجادیه، پیوست فرهنگی