کارکردهای سازمان های مردم نهاد در پیشگیری از بزه دیدگی کودکان و نوجوانان

امروزه، دیدگاه های پیشگیرانه جایگزین سیاست های اعمال کیفر شده اند. سیاست گذاران جنایی در تدوین برنامه های خود با تغییر رویکرد های پیشین، تدابیر پیش گیرانه را در تمام فر آیند های کیفری لحاظ کرده اند. از سوی دیگر، رفته رفته با مطرح شدن اصول دموکراسی و لزوم شرکت مردم در تمام صحنه های اجتماعی، بحثی تحت عنوان مشارکت مردم در سیاست گذاری ها کیفری و مرحله اجرای آن، به وجود آمد. با به صحنه آمدن مردم و دخالت آنها در سیاست گذاری های جنایی، فواید آن بیش از پیش آشکار گشت. جرم شناسی به عنوان علمی که تا چند دهه پیش بزه کار را نقطه تمرکز مطالعات خود قرار داده بود، به تدریج با تغییر موضع و توجه جرم شناسان به نقش بزه دیده در فر آیند ارتکاب جرم و نیازهای او، مطالبی فراوان در این زمینه به رشته تحریر در آوردند. کودکان و نوجوانان نیز که گروهی از این بزه دیدگان بودند مورد توجه و به تعبیری حمایت افتراقی قرار گرفتند. با مطرح شدن لزوم مشارکت مردم در تمام فرآیندهای کیفری، سازمان های مردم نهاد به عنوان بخشی ازجامعه، عهده دار وظایف فراوانی شدند که از آن جمله بحث حمایت از بزه دیدگی کودکان و نوجوانان و پیش گیری از آن بود. فعالیت ها و کارکردهای این سازمان ها بسیار مفید و ملموس بوده است به طوری که در بسیاری از کشور ها این سازمانها پا به پای سازمان های دولتی به ارایه خدمات به کودکان مشغولند، ولی متاسفانه در ایران نه تنها از این سازمان ها حمایتی نمی شود بلکه موانعی نیز پیش روی آنها قرار دارد که ناشی از دید بد مسیولان و عدم اعتماد آنها به چنین نهادهایی می باشد.

Keywords:

سازمان های مردم نهاد , پیش گیری , سیاست جنایی مشارکتی , اطفال و نوجوانان , بزه دیدگی