رابطه مدیریت زمان و هوش معنوی با میزان فرسودگی شغلی در بین پرستاران شاغل در بیمارستان های دولتی شهر رشت

این پژوهش با هدف مطالعه رابطه مدیریت زمان و هوش معنوی با میزان فرسودگی شغلی در بین پرستاران شاغل در بیمارستان های دولتی شهر رشت در سال 1396 انجام شد. روش این تحقیق همبستگی بود. برای تعیینجمعیت نمونه، از بین جامعه آماری 753 نفره پرستاران، تعداد 254 نفر به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. برای تحلیل آماری در سطح استنباطی از آزمون های پارامتریک همبستگی پیرسونو رگرسیون چندگانه استفاده شد. برای جمع آوری داده های مورد نیاز از پرسشنامه های استاندارد مدیریت زمان اسمیت، ریلی و میدکیف ( 1989 )، هوش معنوی کینگ ( 2008 ) و فرسودگی شغلی مسلش ( 1985 ) استفاده شد. اعتبار پرسشنامه ها با استفاده از آلفای کرونباخ برای پرسشنامه مدیریت زمان 78 صدم، هوش معنوی 83 صدم و فرسودگی شغلی نیز 80 / صدم محاسبه شد. یافته ها نشان داد که؛ مدیریت زمان با فرسودگی شغلی در بین پرستاران شاغل در بیمارستان های دولتی شهر رشت رابطه معنی داری دارد. هوش معنوی با فرسودگی شغلی در بین پرستاران شاغل در بیمارستان های دولتی شهر رشت رابطه معنی داری دارد. مدیریت زمان با هوش معنوی در بین پرستاران شاغل در بیمارستان های دولتی شهر رشت رابطه معنی داری وجود دارد.

Keywords:

مدیریت زمان , هوش معنوی , فرسودگی شغلی , پرستاران