ادله شناسی دیدگاه های صحت و بطلان رهن دین در فقه اسلامی

به موجب ماده 774 قانون مدنی رهن دین باطل است. این حکم از نظریه ی مشهور فقهی تبعیت نموده است. در زمینه رهن دین در فقه اسلامی دو دیدگاه صحت و بطلان مطرح گردیده است که هدف مقاله حاضر شناخت ادله دیدگاه های صحت و بطلان رهن دین در فقه اسلامی است. سوالی که در این زمینه مطرح می گردد این است که ادله صحت و بطلان رهن دین در فقه اسلامی چیست نتایج بیانگر این است که قایلین به صحت رهن دین معتقدند که قبض در رهن شرط صحت و لزوم رهن نیست تا عدم قبض موجب بطلان رهن دین گردد. همچنین با مقایسه رهن دین با هبه دین و امکان قبض دین در هبه دین معتقد به صحت رهن دین شده و با پذیرش رهن دین نزد مرتهنی که خود مدیون مورد رهن است و همچنین دیون حتمی الوصول واجد اطمینان برای مرتهن و فقدان اجماع بر بطلان رهن دین و عموم قاعده اوفوا بلعقود و اطلاق نصوص وارده، رهن دین را صحیح قلمداد نموده اند. در مقابل قایلین به بطلان رهن دین، بر این باورند که در رهن دین، مفهوم قبض که رکن سوم عقد است محقق نشده و عملا امکان پذیر هم نیست. از طرفی به لحاظ فقدان اطمینان در وصول طلب و همچنین وجود اجماع، اصل عدم پذیرش رهن غیرعین معین و آیات و روایات که دلالت بر ظهور در عین معین بودن موضوع رهن دارد، رهن دین محکوم به بطلان است.

Keywords:

رهن , رهن دین , صحت , بطلان , فقه اسلامی