نقش آموزش الکترونیکی در توسعه منابع انسانی و تحقق توسعه پایدار

در این تحقیق سعی می شود به بررسی نقش آموزش الکترونیکی در توسعه منابع انسانی وتحقق توسعه پایدار پرداخته شود؛ همانطور که مشخص هست در حال حاضر باتوجه به پیشرفت های روزبه روز در تمامی زمینه های علمی، آموزش جزء جدا نشدنی وجود آدمی گردیده است. هر سازمان برای نیل به اهداف خود به کارکنانی فعال و قابل انعطاف با شرایط مختلف نیاز دارد. هنگامی که سازمان به اجرای سیستم های پویای آموزش و بهسازی نیروی انسانی اهتمام بورزد، نیروی انسانی عضو قابلیت انعطاف پذیری با شرایط مختلف سازمان را پیدا خواهد کرد، به عبارت دیگر آموزش و بهسازی اقدامی کارآمد از سوی مدیر سازمان در جهت بالا بردن سطح شایستگی اعضای سازمان است و باتوجه به اینکه امروزه نیروی انسانی مهم ترین عامل مولد است، در گذشته اعتقاد بر این بود که سرمایه و منابع مادی روند توسعه اقتصادی و اجتماعی کشور را تعیین می کند اما در جهان کنونی منابع انسانی کارآمد در این امر تاثیر اصلی را دارد. منابع انسانی کارآمد باعث افزایش سرمایه، بهره برداری از منابع مختلف جامعه و ساخت و تولید روزافزون می گردد؛ به عبارت دیگر منابع انسانی کارآمد پیشبرد جامعه در راستای توسعه ملی را تضمین می کند. کشوری که نتواند مهارت ها و دانش مردمش را توسعه دهد و از آن در اقتصاد ملی به نحو موثری بهره برداری کند، قادر نیست هیچ چیز دیگری را توسعه بخشد. آموزش یکی از زیرساخت های مهم و اصولی در انجام هر امری تلقی می شود، و نیروی انسانی در هر جامعه ای کلیدی ترین اجزای آن جامعه را تشکیل می دهد لذا همه ی دولت ها در جهت رسیدن به توسعه و بقا باید نیروی انسانی قوی و توانایی را داشته باشند ؛ و باتوجه به سرعت تکنولوژی و بعضی فاکتورهای همانند مدیریت زمان و هزینه ها اغلب دولت ها به جای آموزش سنتی و حضوری نیروی انسانی خود به آموزش الکترونیک و مجازی روی آورده اند؛ که این تحقیق سعی به بررسی نقش آموزش الکترونیک در توسعه منابع انسانی در جهت توسعه پایدار را دارد و ماحصل تحقیق را می توان اینگونه بیان نمود که آموزش الکترونیک در توسعه منابع انسانی نقش به سزا و مهمی را ایفا می نماید.

Keywords:

آموزش الکترونیکی , منابع انسانی , توسعه پایدار