بررسی رابطه خودکارآمدی با اضطراب، استرس و افسردگی در دانش آموزان دختر متوسطه شهر زاهدان

مطالعه حاضر با هدف بررسی رابطه خودکارآمدی با اضطراب، استرس و افسردگی در دانش آموزان دختر متوسطه شهر زاهدان در سال 1395 انجام گردید. روش: در یک مطالعه توصیفی تحلیلی از نوع همبستگی، 237 دانش آموز پایه سوم و چهارم متوسطه دخترانه شهر زاهدان به روش نمونه گیری چند مرحله ای مورد بررسی قرار گرفتند. بدین ترتیب که ابتدا منطقه یک آموزش و پرورش شهر زاهدان بعنوان نمونه، سپس سه دبیرستان دخترانه به روش تصادفی انتخاب و در هر دبیرستان از هر رشته یک کلاس به صورت تصادفی انتخاب و مورد بررسی قرار گرفتند. ابزار گردآوری اطلاعات شامل دو پرسشنامه استاندارد DASS 21 سوالی و خودکارآمدی شوارتز 10 سوالی بود که به روش خود ایفا توسط دانش آموزان تکمیل گردید. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های همبستگی پیرسون، رگرسیون خطی و چند متغیره در سطح 0/05 استفاده گردید. یافته ها: 65/8% دانش آموزان پایه سوم دبیرستان و 34/2% پایه چهارم، 41/4% در رشته تجربی، 31/2% انسانی و 27/4% در رشته ریاضی مشغول به تحصیل بودند. بین خودکارآمدی با اضطراب، استرس و افسردگی همبستگی معکوس و معناداری مشاهده گردید (P=0/001). بحث و نتیجه گیری : براساس داده های بدست آمده با افزایش نمره خودکارآمدی، نمره افسردگی، اضطراب و استرس کاهش معنی داری داشت (P<0/001).

Keywords:

خودکارآمدی , اضطراب , استرس , افسردگی