سید عباس میر شفیعی - کارشناسی ارشد، گروه حقوق، واحد زاهدان، دانشگاه آزاد اسلامی، زاهدان، ایران
امین نواختی مقدم - دکتری، گروه علوم سیاسی، واحد تبریز، دانشگاه ملی، تبریز، ایران
پرویز رضا میرلطفی - دکتری، گروه معارف، واحد زاهدان، دانشگاه علوم پزشکی زاهدان، ایران

یکی از صفات ارزشمند و کلیدی که در زندگی فردی و اجتماعی انسان نقش مهمی دارد، عفو است. واژه عفو، به معنای گذشت از اشتباه خاطی و چشم پوشی از گرفتن انتقام با وجود داشتن قدرت آن می باشد. در بسیاری از متون دینی بر صلح، دوستی و بخشش تاکید فراوانی شده که، زمینه هدایت را برای تعاملات فردی و اجتماعی بشر فراهم آورده اند. در این میان اسلام از جمله ادیانی است که به این لحث توجه ویژه ای داشته است. با مطالعه نوشتار حاضر در می یابیم از منظر آموزه های اسلامی، در روابط اجتماعی همیشه عواطف انسانی بر عقل مقدم است و عقل انسانی تنها به کار می آید که شخص فاقد عواطف قوی انسان بوده، منش اخلاقی در وی تقویت نشده و فضیلت های اخلاقی در جانش نفوذ نکرده باشد. بنابراین، اسلام در هر مورد مسایل را با واقع بینی . بررسی همه جانبه دنبال می کند و در مسیله عفو نیز حق مطلب را به دور از هر گونه افراط و تفریطی بیان داشته است.

عفو، پیشگیری، جرم، آسیب های اجتماعی، آموزه های اسلامی