سیده پروانه حیات الغیبی - دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق جزا و جرم شناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد صفادشت، تهران،

مقاله، پس از بیان نواقص نظری و اجرایی دادرسی کیفری غیر ترمیمی که نه تنها سبب کاهش تنش و درمان، بلکه موجب افزایش فشار بر بزه دیدگان به خصوص اطفال می شود، فرایندهای ترمیمی در واکنش جزایی به جرم را تشریح کرده، بهبود فزاینده وضعیت بزه دیدگان طفل مبتلا به PTSD اختلال فشار روانی پس آسیبی را در نظام کیفری ترمیمی در مقایسه با نظام کیفری فعلی و سنتی به عنوان نتیجه تحقیق به اثبات می رساند و از این رهگذر، مدیران ارشد سیاست جنایی ایران را به ترمیمی کردن استراتژی نظام حقوقی کشور با توجه به ظرفیت های حقوق داخلی و اقتضایات بین المللی رهنمون می شود. پژوهش های داخلی و خارجی در این حوزه، یا تنها از دید دانش پزشکی به ارایه رهیافت های درمان اختلال مذکور پرداخته و یا صرفا با رویکردی حقوقی، به پیشنهاد راهکارهایی کلی برای حمایت از بزه دیدگان کلیه جرایم بسنده کرده اند ( سماواتی- غلامی- رایجیان - برایت وایت - مارتینسون - دالی). مقاله حاضر از این حیث که تاثیر اتخاذ سیاست جنایی ترمیمی در تسریع روند بهبودی اطفال بزه دیده ی مبتلا به اختلال روانی مذکور را اثبات نموده است، نقطه تلاقی دو علم پزشکی و جرم شناسی است و مسبوق به پیشینه نیست.

اختلال فشار روانی پس آسیبی، اطفال بزه دیده، جرایم خشونت بار، عدالت کیفری