مدارس سبز، آموزش سبز و تاثیر آنها بر پایداری محیط زیست

امروز ضرورت جدیدی را می توان در معماری حس کرد. مبنی بر اینکه معماری فقط برای کامل کردن محیط شهری نیست بلکه در عین حال می بایست محیط جهانی نیز در معماری در نظر گرفته شود. پایداری در واقع یافتن شیوه های اجتماعی منسجم تر و از لحاظ اقتصادی کارامد تر و نیز از نظر بوم شناختی سالم تر برای عرضه و توزیع منابع موجود است. پایداری عبارت است از محفوظ داشتن کیفیت زندگی از راه ایجاد ارزش در مورد کالای تصاحب شده به طور مشترک بین، محیط و جامعه B تشخیص وابستگی متقابل انسان به هر دوی این ها. این سیاره در صورتی می تواند تمام انسان ها را به طور کامل حفظ کند که انسان هم نیازهای طبیعت رادر نظر بگیرد و به کاربرد فناوری در توسعه شهری توجه کند. با توجه به عزم عمومی و آموزش معماری پایدار توسعه شهری می تواند، به فلسفه غالب این عصر بدل شود، به این طریق شهرها و زیست گاه های انسان می توانند بار دیگر با چرخه طبیعت در هم تنیده شود. دستیابی به شهرهای زیبا و امن و دارای نظام منطقی با ارزیابی محیط زیست و آموزش در مدرسه سبز آسان است.

Keywords:

پایداری , محیط زیست , مدرسه سبز , توسعه پایدار , آلودگی