بررسی اثر بخشی آموزش مهارت های معنوی بر احساس تنهایی و امنیت روانی

کاهش احساس تنهایی به عنوان یک ناکارآمدی روانشناختی و ارتقا امنیت روانی به عنوان یکی از نیازهای اساسی بشر در راستای بالا بردن سلامت روان برای نوجوانان اهمیت بسزایی دارد بنابراین هدف از تحقیق حاضر، بررسی اثربخشی آموزش مهارت های معنوی بر میزان احساس تنهایی و امنیت روانی دانش آموزان دختر مقطع متوسطه اول است. پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ ماهیت مطالعه نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون پیگیری با گروه کنترل است. جامعه آماری دانش آموزان مقطع متوسطه اول شهرستان ساری می باشد که نمونه آماری با حجم 44 به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه 22 نفره آزمایش و کنترل قرار گرفتند. گروه آزمایش 10 جلسه آموزش مهارت های معنوی دریافت نمود. آزمودنی ها پرسشنامه های احساس تنهایی و امنیت روانی را قبل و بعد و پیگیری تکمیل نمودند. جهت تحلیل داده ها از تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج نشان داد تفاوت معناداری میان نمرات دو گروه در مرحله پس آزمون و پیگیری وجود داشت. همچنین اثربخشی آموزش مهارت های معنوی بر امنیت روانی بیشتر از احساس تنهایی بود بنابراین پیشنهاد می شود با بکارگیری مهارت های معنوی مانند خودآگاهی، توکل، ذکر، بخشش و حل مسیله باعث افزایش امنیت روانی دانش آموزان شد.

Keywords:

مهارت های معنوی , احساس تنهایی , امنیت روانی , دانش آموزان