تحول مسیولیت کیفری اطفال در سیاست کیفری ایران پس از الحاق به کنوانسیون حقوق کودک

هدف از پژهش حاضر تحولات سیاست کیفری ایران پس از الحاق به کنوانسیون حقوق کودک می باشد روش تحقیق از نوع توصیفی تحلیلی می باشد نتایح حاصله حاکی از آن است که باید تغییر قواعد مربوط به حداقل سن مسیولیت کیفری در قانون مجازات اسلامی 1392 را به فال نیک گرفت. از بین بردن تفاوت حداقل سن مسیولیت کیفری بین دختران و پسران در جرایم تعزیری و نیز توسعه اختیارات قضایی برای اسقاط مجازات های حد و قصاص در مورد مرتکبین زیر سن هجده سال از جمله گام هایی هستند که این قانون در راستای رسیدن به یک نظام مطلوب مسیولیت کیفری اطفال برداشته است. اما ایراداتی هم در پی تغییرات قانون مجازات اسلامی در این زمینه به وجود آمده است که برطرف کردن آن ها ضروری است. نخست آنکه سن بلوغ کیفری، یعنی سنی که فرد مسیولیت کیفری کامل پیدا می کند، در حدود و قصاص کم تر از تعزیرات است زیرا در تعزیرات، تا پایان سن 18 سالگی مسیولیت کیفری فرد کامل نمی شود اما در حدود و قصاص، دختر بعد از سن 9 سال و پسر بعد از 15 سال تمام قمری، مسیولیت کیفری کامل پیدا می کند. این ناهماهنگی، محل ایراد است.

Keywords:

مسیولیت کیفری , اطفال , سیاست کیفری , کنوانسیون حقوق کودک