طراحی و بهینه سازی ژنراتور القایی و ژنراتور سنکرون آهنربای دایم 8 مگاواتی جهت کاربرد در توربین های بادی

وابستگی میان انسان و انرژی و از طرفی رشد و پیشرفت صنایع و نیز به رو به پایان بودن سوخت های فسیلی، نیاز به انرژی های پاک و تجدید پذیر را در زندگی امروز و آینده بیشتر کرده است. از این رو استفاده از انرژی بادی به عنوان یک انرژی تجدید پذیر دست یافتنی و پاک، با رشدی سالانه حدود سی درصد با ظرفیت نصب شده 157900 مگاوات در سال 2009، به صورت وسیعی در اروپا، آسیا و ایالات متحده به چشم می خورد. از جمله محدودیت های توربین های بادی ظرفیت تولید برق در توربین های آن ها می باشد؛ در گذشته اکثر توربین های بادی با ظرفیت 660 کیلووات تولید و مورد بهره برداری قرار می گرفتند که بعدها به 1.5 مگاوات ارتقا و مورد بهره برداری قرار گرفتند؛ در ایران نیز این دو توان بیشتر از همه مورد استفاده می باشد. از همین جهت ساخت توربینی با توان بالاتر در صنعت انرژی بادی همیشه مورد مطالعه بوده است که هم اکنون توان 5 و 6 مگاوات در برخی از شرکت های سازنده ژنراتور جهت ساخت توربین بادی مورد بهره برداری قرار گرفت [1]. در این مقاله سعی شده است با استفاده از معیار ها و اصول موجود، نسبت به طراحی ژنراتوری با توان 8 مگاوات اقدام و تمامی تلفات و راندمان آن، محاسبه گردد؛ سپس با بهره گیری از الگوریتم ژنتیک، ژنراتور طراحی شده، مورد بهینه سازی قرار گرفته و پارامتر های مستقل آن بهینه شوند.

Keywords:

ژنراتور , ماشین های الکتریکی , ماشین القایی , ماشین سنکرون