ارزیابی کاربرد پلیمر سوپرجاذب و ورمی کمپوست بر کارایی مصرف آب گندم رقم الوند

تنش خشکی یکی از مهمترین مشکلات تولید گیاهان زراعی در مناطق خشک و نیمهخشک جهان نظیر ایران میباشد. با کاربرد برخی مواد افزودنی نظیر پلیمرهای سوپرجاذب و ورمی کمپوست، میتوان از بارندگی های پراکنده و سایر منابع محدود اب در امر حفظ و ذخیره اب در خاک استفاده نموده و با بهبود شرایط فیزیکی خاک، چنین موادی میتوانند مانع از تنشهای رطوبتی در مناطق خشک و نیمه خشک شوند. در این پژوهش، تاثیر چهار مقدار پلیمر سوپرجاذب A200 (صفر، 1/0، 2/0 و 3/0 درصد وزنی)، چهار مقدار ورمی کمپوست(صفر، 7، 10 و 15 تن در هکتار) و سه میزان آبیاری(60، 80 و 100 درصد نیاز آبی) روی کارایی مصرف آب گندم رقم الوند تحت شرایط مزرعه ای در مزرعه پژوهشی مرکز آموزش عالی کاشمر مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش به صورت گلدانی در تعداد 144 عدد گلدان صورت پذیرفت. نتایج آزمایش نشان داد که کاربرد ترکیب 3/0 درصد وزنی سوپر جاذبA200 و 15 تن در هکتار ورمی کمپوست همراه با 100 درصد نیاز آبی، بیش ترین کارایی مصرف آب را داشت و کم ترین میزان این پارامتر مربوط به تیمار عدم کاربرد ماده سوپر جاذب و ورمی-کمپوست و اعمال 60 درصد نیاز آبی بود. به طور کلی، با افزایش مقدار پلیمر سوپر جاذب و ورمی کمپوست بکار رفته، کارایی مصرف آب افزایش یافت.

Keywords:

ورمی کمپوست , سوپرجاذب , گندم , کارایی مصرف آب