شمس الدین یوسف آملی - دانشجوی دکتری تخصصی زیست شناسی گرایش ژنتیک مولکولی، بخش تحقیق و توسعه، مرکز تحقیقات ژناریا - دانشجوی دکتری تخصصی زیست شناسی گرایش ژنتیک مولکولی، گروه زیست شناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات تهران
راضیه یوسفیان ملا - دانشجوی دکتری تخصصی بیومکانیک ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران مرکز
تکتم دیلمی - کارشناسی ارشد زیست شناسی گرایش سلولی و مولکولی، بخش تولید، مرکز تحقیقات ژناریا
معصومه دیلمی - کارشناسی ارشد زیست شناسی گرایش سلولی و مولکولی، بخش تولید، مرکز تحقیقات ژناریا

در عصر حاضر سرطان در سراسر جهان درحال افزایش است، تاکنون روشهای زیادی برای درمان و متوقف کردن آن انجام شده است اما مقاومت این بیماری در برابر داروهای ضد سرطان فعلی نیاز جدیدی به ترکیبات دارویی جدید و سیستم تحویل دارویی را فراهم آورده است. نقص سیستم ایمنی بدن می تواند منجر به رشد تومور و پیشرفت آن شود. بنابراین ایمونوتراپیسرطان از جمله مواردی است که سبب جلوگیری از پیشرفت تومور میشود، اگزوزوم ها حاملهای نانومتری طبیعی هستند که به طور گستردهای در مایعات بدن توزیع شده اند و در فرآیندهای بیماریهای مختلف، از جمله تومورزایی دخیل هستند.اگزوزوم ها دارای مزایای متعددی از جمله غیر سمی و غیر ایمنیزا بوده و قابلیت طراحی شدن برای تعیین هدف خاص و تحویل دارو را دارند. که سبب میشود تا آنها به عنوان یک نانوساختار قدرتمند برای ارایه داروهای ضد سرطان با هدف درمانسرطان مورد استفاده قرار گیرند. این روش دچار پیشرفت هایی برای تسهیل استفاده از آن در برنامههای پزشکی و تکنیک های بیوتکنولوژی شده است. در این مقاله مروری، ما به بررسی توسعه سیستمهای تحویل دارویی مبتنی بر اگزوزوم در طولزمان و مزایا و عملکرد های آن میپردازیم. مطالعات اثربخشی از نانوذرات اگزوزومی با استفاده از سلول های سرطانی و مدلهای بیولوژیکی و همچنین کارآزمایی بالینی نیز مورد بحث قرار گرفته است.

سیستم تحویل دارو، نانودارو، درمان سرطان، اگزوزوم