سولماز نصیرزاده - گروه زیستشناسی، دانشکده علوم، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
احمدرضا بهرامی - گروه زیستشناسی، دانشکده علوم، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
مهرداد ایرانشاهی - گروه فارماکوگنوزی، دانشکده داروسازی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران . مرکز تحقیقات بیوتکنولوژی، دانشکده داروسازی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
سیدنوید گفتاری - گروه زیستشناسی، دانشکده علوم، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران

در بسیاری مواقع استفاده ی همزمان از دو یا چند دارو، با هدف افزایش اثربخشی درمان در بیماری هایی مثل سرطان صورت می گیرد. تاکنون روش های زیادی برای شناسایی اثر داروها بر یکدیگر طراحی شده است، در این میان، روش چو-تالالی را می توان یکی از دقیق ترین روش ها در زمینه ی بررسی اثر ترکیب داروها دانست. از میان مواد با خاصیت دارویی، متابولیت های گیاهی به دلیل ویژگی های متنوعی که از خود در زمینه درمان بیماری های مختلف نشان داده اند بسیار مورد توجه قرارگرفته اند. سس کویی ترپن لاکتون ها گروه بزرگی از این متابولیت ها می باشند. یکی از ترکیبات این گروه سیناروپیکرین می باشد که در پژوهش های مختلف، ظرفیت بالایی برای درمان برخی تومورهای انسانی از خود نشان داده است. سرطان مری یکی از ده سرطان شایع در سطح جهان می باشد بروز نوع ESCC از سرطان مری در نواحی شمالی ایران بسیار بالا است. در این پژوهش اثر هم افزایی ترکیب سیناروپیکرین با داروی ضد سرطان پاکلی تاکسول برروی سلول های سرطانی مری، KYSE30 مورد سنجش قرار گرفت. نتایج نشان دهنده ی اثر هم افزایی بسیار قوی سیناروپیکرین بر داروی پاکلی تاکسول می باشد. به کار بردن هم زمان سیناروپیکرین با این دارو در سطح بالینی می تواند باعث تقویت اثر و کاهش میزان مصرف داروی شیمی درمانی پاکلی تاکسول شود که بررسی این اثرات نیاز به مطالعات پیش بالینی بیشتر دارد.

ترکیب دارو، چو تالالی، اثر هم افزایی، متابولیت گیاهی، سس کویی ترپن لاکتون، سینارو پیکرین، سرطان مری، پاکلی تاکسول،KYSE30