بررسی الگوهای زمانی و مکانی خشکسالی هواشناسی، مطالعه موردی استان فارس

خشکسالی یکی از پدیده‌های خزنده محیطی است که منشا اصلی آن کمبود بارش طی یک دوره طولانی از زمان در یک فصل یا بیشتر می‌باشد. این پدیده در بخش‌های مرکزی، شرقی و جنوبی ایران را با آب و هوای خشک و نیمه خشک بیشتر به چشم می‌خورد. پروژه حاضر پدیده خشکسالی در استان فارس را با استفاده از نمایه استاندارد شده بارش SPI در بازه‌های زمانی 3، 6، 9 و 12 ماهه تا پایان اسفندماه 1386 مورد بررسی قرار داده است. نتایج نشان می‌دهد که در اکثر نقاط استان وضعیت خشکسالی متوسط تا شدید بوده، در قسمتهای مرکزی استان شدت بیشتری نشان می‌دهد. لذا قسمت های مرکزی نسبت به سایر بخشهای استان در معرض آسیب پذیری بیشتری قرار دارد. با توجه به برآورد فصلی بارندگی کوتاه مدت، مشاهده شد که با افزایش طول دوره محاسبه شاخص، بارندگی ماه جدید اثر کمتری در تغییرات شرایط رطوبتی حاکم بر منطقه داشته و نمایه به آهستگی پاسخ می‌دهد. همچنین مقیاس زمانی کوتاه مدت از نوسانات بیشتری نسبت به بلندمدت برخوردار بوده، شرایط رطوبتی بسیار حساس است، بطوریکه وقوع نوسانات مثبت آنرا سریعاً به صفر و نوسانات منفی آنرا به زیر صفر متمایل می‌کند.

Keywords:

خشکسالی هواشناسی , نمایه SPI , استان فارس . Drought. SPI , Fars province. Spatial and temporal patterns