تحلیل معماری معاصر ایران

در جامعه معاصر ایران به دلیل تداوم تدریجی و هماهنگ در شکل گیری و حیات جامعه، فرصت انطباق مفاهیم هویتی بر کالبد شهر وجود داشته است. این در حالی است که در جامعه مدرن به دلیل ازدیاد در تنوع و تعدد نیازها و در کنار آن با پیشرفت های حاصله در زمینه تکنولوژی و اصول شهرسازی، به تدریج صور باطنی شهر به فراموشی سپرده شده. هویتی که می تواند بر اساس تفاوت معماری یک منطقه با مناطق دیگر با تکیه بر معماری تاریخی و سنتی یک منطقه و حتی در مواقعی می تواند بر مبنای یک تک بنای معماری همچون مسجد، کلیسا، قصر ... شکل بگیرد.بررسی نقادانه ای که در این مقاله ارایه می شود در راستای بهسازی نگاه تحلیلی به معماری معاصر ایران،در ابتدا به زمان بندی معماری معاصر در ایران، چند نمونه از بناهای ساخته شده در معماری معاصر و سپس به تحلیل ویژگی های شکلی و محتوایی آن، راهبردهای معماری معاصر و قیاس معماری معاصر در ایران با کشورهای آسیایی می پردازیم.