تحلیلی بر کاربری اراضی ( مورد مطالعه شهرک واوان )

برنامه ریزی کاربری اراضی شهری، مجموعه فعالیتهایی است که محیط انسان را مطابق با خواسته ها و نیازهای جامعه شهری سامان می بخشد و این مقوله هسته اصلی برنامه ریزی شهری را تشکیل می دهد. امروزه بر اثر شهر نشینی بدون برنامه، نابسامانیهای زیادی در ویژگی کاربرهای اراضی در شهر بوجود امده است و استفاده ناکارامد از زمینهای شهری به ایجاد مسایل اساسی چون ناپایداری محیط زیست ( آلودگی صوتی و آب و هوا ) و ناپایداری -اجتماعی اقتصادی ( بی عدالتی و کیفیت پایین زندگی ) به تهدید سلامتی انسان و شهر ها منجر شده است. این امر با تراکم پایین و کاربری های منفرد و ناسازگاری و توسعه جهشی شهر به سمت حومه ها و ایجاد فاصله زیاد بین محل کار و زندگی و ... وضعیت نامطلوبی به شهر های کنونی به خصوص به شهرهای جهان سوم داده است ( عامر نیک پور، 1385 .(طرح کاربری زمین بیان الگوی آتی استفاده مناسب از زمین های شهری می باشد و به عنوان هسته اصلی طرحهای توسعه شهری محسوب می گردد و بخشهای مختلف شهر بر اساس آن شکل می گیرد . لذا جهت ارتقا کیفی شهر نشینی ساماندهی کاربری اراضی از اهمیت بالایی برخوردار است. در واقع کاربری زمین شهری به مشابه آمایش اراضی عملا 0 به چگونگی استفاده و توزیع و حفاظت از اراضی سازماندهی مکانی - فضایی فعالیتها و عملکردها بر اساس خواست ها و نیازهای جامعه شهری می پردازد و چگونگی استفاده از زمین را مشخص مینماید ( زیاری 1384 ( بنابراین ارایه شیوه های مناسب جهت استفاده از زمینهای شهری با اهداف اقتصادی و اجتماعی و زیست محیطی شهر و تعیین مناسب مکانی فضایی هر کاربری و تخصیص مقدار زمین لازم به هر کدام از این کاربری ها با توجه به جمعیت شهر یکی از اهداف برنامه ریزی شهری در هر شهر می باشد. مقاله در این ، مبانی نظری و رویکردها و دیدگاه های ارایه در حوزه برنامه ریزی کاربری اراضی شهری ارایه شده و ادبیات و مفاهیم مختلف در این ارتباط به بحث و بررسی گذاشته شده است. هدف از این فصل، رسیدن به شاخص ها و مولفه های اصلی پژوهش در جهت تدوین داده ها و ابزارهای تحلیل داده های مربوط به قلمرو پژوهش و نتایج حاصل از پژوهش می باشد. شهرک واوان، به عنوان یکی از فضاهای شهری شهر اسلامشهر مطرح است که در منطقه 3این شهر قرار دارد. در شهرک واوان کاربری اراضی از لحاظ کیفی و کمی با استانداردهای شهری مغایرت فراوان داشته و تداخل و ناسازگاری بالای کاربری ها در کنار هم و همچنین کمبود هر یک از کاربری ها با توجه به نیازها و خواسته ها نه تنها به بروز مشکلات اجتماعی بلکه استفاده ناکارآمد از زمینهای شهری و ساخت و ساز بالای کاربری مسکونی در زمینهای کشاورزی و باغی را در پی داشته است. لذا مجموعه موارد فوق، ضرورت پژوهش در حوزه کاربری اراضی این شهر را آشکار می کند.