تحلیل فضاهای جمعی در مجتمع های مسکونی با رویکردی به ارتقاء تعاملات اجتماعی

هدف از انجام این پژوهش تحلیل فضاهای جمعی در مجتمع های مسکونی با رویکردی به ارتقاء تعاملات اجتماعی می باشد. که همزمان به بررسی مولفه های محیطی ، ارتباط بین میزان حضور افراد در فضاهای جمعی با افزایش قابلیت محیط برای جذب افراد و ارتباط بین سرزندگی محیط با میزان حضور افراد در فضاهای جمعی نیز پرداخته شده است. روش تحقیق به صورت تحلیلی و توصیفی می باشد. ابزار گردآوری داده ها دو پرسشنامه یکی در رابطه با ارزشگذاری عوامل تعیین کننده ی فاکتورهای موثر در افزایش قابلیت محیط برای جذب افراد و دیگری در رابطه با میزان حضور افراد در فضاهای عمومی مجتمعشان مورد استفاده قرار گرفت. جامعه آماری این پژوهش نیز ساکنین مجتمع های مسکونی 128 واحدی الهیه و دیداس شهر بندرعباس بود که از بین آنها تعداد 100 نفر ( 50 نفر از هر کدام از دو مجتمع ) به عنوان حجم نمونه انتخاب گردید. برای تجزیه و تحلیل داده ها نیز از آمار توصیفی مانند میانگین و انحراف استاندارد ، رگرسیون برای خلاصه نمودن و های تحقیق نی توصیف اطلاعات وبرای آزمودن فرضیه ز از آزمون ضریب همبستگی پیرسون استفاده گردید.

Keywords:

فضاهای عمومی , مجتمع مسکونی , تعاملات اجتماعی , فضاهای جمعی