نیما وطن نیا

یادگیری، بخش مرکزی زندگی هر فرد است .حتی زمانی که به آن فکر نمیکنیم نیزاتفاق میافت. محیطهای یادگیری از عناصری تشکیل خواهند شد که در کنار هم معنادارمیشوند. ویژگیها وکیفیتهای هر کدام از این عناصردر شکل گیری رفتارهای مختلف موثرمیباشند. در سا لهای اخیر با توجه به رشد روزافزون و وسعت تغییراتروشهای آموزشی، سازگار نمودن بستر یادگیری با تمامی جوانبنیازهای یادگیرنده، در کانون توجه متخصصین آموزش قرار گرفته است.چرا که محیط فیزیکی به بب ساختارس خود میتواند تعاملات ودر پی آن فرآیند یادگیری را تقویت و یا تضعیف نماید.از آنجا که تعاملات مداوم انسانها با یکدیگر و با منابع محیطی و الگوی یادگیرنده -محوری ، جوهره نظا مهای آموزشی جهان امروز و فردا را شکل م یبخشد، این اعتقاد وجود دارد که ردهایرویک جدید، نیازمند حرکت، کار گروهی و پویایی دانش آموزان است.از این روتعریف نیازها و چگونگی سازماندهی بستری که چنین نحوه ییادگیری، در آن قابلیت ظهور داشته باشد، از اهمیت ویژ های برخوردار است.نوشتار حاضر با تکیه بر ذات جستجوگر و تجربه پذیر جهان کودک و هب منظور پاسخگویی به تحولات گسترده روشهای آموزشی، ضرورت بهره گیری از عامل پذیری انعطاف در محیطهای یادگیری را مورد تاکید قرار داده و در این رابطه برخی از راهکارهای انعطا فپذیر نمودن یک محیط یادگیری، قابلیت ها و مزیتهای این عامل ارایه میگردد.در این راستا برای تبیین دقیق این ایده، سیر طراحی های بررسی محیط قرار گرفته و در ادامه ضمن بررسینیازهای یک کلاس الگوی کلاسی پذیر انعطاف به عنوان ساختاری پاسخگو ارایه میگردد.

محیط انعطا ف پذیر، عوامل محیطی، یادگیری، تجربه پذیری، تغییرپذیری، محیط آموزشی، شاخصههای طراحی