برآورد میزان اثر بخشی ناشی از نصب آبگرمکن های خورشیدی در صرفه جویی مصرف انرژی و کاهش آلودگی هوا مطالعه موردی منطقه 9

امروزه با توجه به اثرات نامطلوب استفاده از سوخت های فسیلی و آلودگی های زیست محیطی غیر قابل جبران حاصل از آن خصوصا انتشار گازهای گلخانه ای ، استفاده از انرژی های نو در دنیا مورد توجه بیشتری قرار گرفته است. مهمترین موانع رشد استفاده از انرژیهای نو در کشور ما، عدم آگاهی شهروندان در خصوص کاربردهای متداول انرژی های نو و عدم آشنایی آنها با اثرات مثبت استفاده از سیستم های خورشیدی می باشد در این راستا و به منظور ترویج کاربرد انرژی های نو و فرهنگسازی در این زمینه شهرداری تهران با همکاری شرکت بهینه سازی مصرف سوخت طرح استفاده از آبگرمکنهای خورشیدی در اماکن عمومی فاقد آب گرم مناطق 22گانه ر ا اجرا نمود ه است. در تحقیق حاضر کاهش مصرف انرژی ناشی از نصب تعداد 53 دستگاه آبگرمکن های خورشیدی در چند نقطه از اماکن عمومی منطقه 9 شهرداری تهران با فرض جایگزینی گاز طبیعی جهت گرمایش آبگرم مصرفی با انرژی خورشیدی محاسبه شد،همچنین با استفاده از نرمافزار انرژی و محیط زیست کاهش انتشار آلاینده های هوا مورد بررسی قرار گرفت. نتایج بدست آمده بیانگر این موضوع است که نصب این سیستمها بطور متوسط باعث صرفه جویی در مصرف گاز طبیعی به میزان 17662متر مکعب در سال و در نتیجه کاهش انتشارسالیانه گاز CO2.به میزان 238,37 تن، NOx به میزان041,35تن و منوکسید کربن7,4 تن شده است.

Keywords:

آبگرمکن خورشیدی , آلودگی هوا , مصرف انرژی