عباس هراتی مختاری - عضو هیات علمی دانشکده مهندسی دریا دانشگاه دریانوردی و علوم دریایی چابهار
محمدرضا بچاری لفته - دانشجو کارشناسی ارشد مهندسی حمل و نقل دریایی دانشگاه دریانوردی و علوم دریایی چابهار
رضا همت جو - دانشجو کارشناسی ارشد مدیریت حمل و نقل بین قاره ای دانشگاه دریانوردی و علوم دریایی چابهار

کنوانسیون کار دریایی (MLC (یک کنوانسیون بین المللی است که توسط سازمان جهانی کار (ILO (و در سال 2006تصویب شد. هدف از این کنوانسیون ایجاد استانداردها و قوانین برای کار دریانوردان و به منظور ایجاد رضایت در بالاترین سطح برای آنان است. با در نظر گرفتن این موضوع که با اعطاء ماهیت جهانی به صنعت کشتیرانی، دریانوردان نیازمند حمایت ویژه ای هستند. ماده 94 کنوانسیون سازمان ملل متحد در خصوص حقوق دریاها مصوب 1982 میلادی وظایف و تعهدات دولت صاحب پرچم را از جمله در خصوص شرایط کار، موضوعات مربوط به خدمه و امور اجتماعی در کشتی هایی که حامل پرچم کشور می باشند تعیین نموده است. در این کنوانسیون حداقل نیازها برای ورود دریانوردان به کشتی، شرایط استخدام، محل زیست خدمه، تسهیلات رفاهی، غذا و تدارکات، خدمات اجتماعی، مراقبت بهداشتی، حفاظت بهداشتی معین شده است. در این کنوانسیون همچنین در مورد شرایط پذیرش و اجرا این کنوانسیون بحث می شود. در این مقاله سعی شده است که هر کدام از این حقوق برای دریانوردان ذکر و مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرد. همچنین در این این مقاله مطرح خواهد شد که این کنوانسیون به چه صورت تدوین شود تا در بین مالکین کشتی، دریانوردان و دولت هایی که به اصول کار شایسته شده اند، بیشترین پذیرش را داشته باشد. در پایان این مقاله ذکر خواهد شد که پذیرش این کنوانسیون از طرف اعضاء چه مسیولیت ها و آثار حقوقی خواهد داشت.

کنوانسیون، کار، دریایی، حقوق، دریانوردان