مجید لطیفی شاهاندشتی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی عمران-سازه، دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی
محمدرسول دلفانی - استادیار دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی

در کاربردهای مهندسی اغلب به تلفیق خواص مواد نیاز است، چرا که در بعضی مواقع امکان استفاده از یک نوع ماده که همه خواص مورد نظر را فراهم نماید، وجود ندارد. کلید این مشکل، استفاده از مواد مرکب یا کامپوزیتها 2 است. در زمینه ساخت و توسعهی کامپوزیتها میتوان به کاربرد و نقش فناوری نانو 3 اشاره کرد. با پیشرفتهای صورت گرفته در حوزه فناوری نانو و ورودآن به صنعت پلیمر و کامپوزیت، انقلابی در زمینه تولید نانو کامپوزیتها و دسترسی به خواص منحصر به فرد آنها صورت گرفت . نانوکامپوزیت، کامپوزیتی است که یک یا چند جزء از آن، دارای ابعادی کمتر از صد نانومتر میباشد. با توجه به کاربرد فراواننانوکامپوزیتها در صنایع، مطالعه و بررسی این مواد حایز اهمیت میباشد. در این راستا، افراد زیادی در چارچوب نظریات مختلف، به مطالعه نظری رفتار مکانیکی نانوساختارها پرداختند. از جمله مسایلی که در این زمینه و در ارتباط با علم میکرومکانیکمطرح است مسیله اینکلوژنها میباشد. اینکلوژن به بخشی از یک محیط مادی گفته میشود که در آن کرنشی غیر الاستیک در غیاب هر گونه بارگذاری خارجی وجود دارد. این چنین کرنشی را کرنشویژه مینامند که ممکن است توزیع آن در اینکلوژن،یکنواخت و یا غیریکنواخت باشد. در این مقاله تاریخچهای نسبتا جامع از مطالعات انجام گرفته پیرامون مسیله تعیین میدانهای الاستیک ناشی از وجود یک اینکلوژن در یک محیط مادی الاستیک، ارایه شده است

کامپوزیتها، نانو، نانوکامپوزیتها، اینکلوژن، کرنشویژه، میدانهای الاستیک