تولید علوفه سبز به روش هیدروپونیک، راهبردی ویژه برای سازگاری با خشکسالی (با اشاره به تجربه اداره کل امور عشایر استان سیستان و بلوچستان در بومیسازی این فناوری در شرایط خشکسالی)
عنوان مقاله: تولید علوفه سبز به روش هیدروپونیک، راهبردی ویژه برای سازگاری با خشکسالی (با اشاره به تجربه اداره کل امور عشایر استان سیستان و بلوچستان در بومیسازی این فناوری در شرایط خشکسالی)
شناسه ملی مقاله: NSDEM02_156
منتشر شده در دومین همایش ملی اثرات خشکسالی و راهکارهای مدیریت آن در سال 1388
شناسه ملی مقاله: NSDEM02_156
منتشر شده در دومین همایش ملی اثرات خشکسالی و راهکارهای مدیریت آن در سال 1388
مشخصات نویسندگان مقاله:
سید محمود حسینی - عضو هیئت علمی دانشگاه تهران
سید مهدی میردامادی - عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات
سید جمال فرج اله حسینی - عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات
شهاب الدین شکری - دانشجوی دکتری توسعه کشاورزی و عضو باشگاه پژوهشگران جوان دانشگاه آزاد ا
خلاصه مقاله:
سید محمود حسینی - عضو هیئت علمی دانشگاه تهران
سید مهدی میردامادی - عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات
سید جمال فرج اله حسینی - عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات
شهاب الدین شکری - دانشجوی دکتری توسعه کشاورزی و عضو باشگاه پژوهشگران جوان دانشگاه آزاد ا
رخداد خشکسالیهای متوالی در استان سیستان و بلوچستان، آسیبپذیری عشایر را به لحاظ اتکاء به منابع طبیعی دو چندان نمود. اداره کل امور عشایر استان، در اقدامی نو و از سال 1384، اقدام به بومی سازی کشت علوفه به روش هیدروپونیک نمود. اینک بیش از 200 کارگاه عشایری در این زمینه و در نقاط مختلف استان، فعال میباشند. به اعتقاد کارشناسان امور عشایر استان و نیز بهرهبرداران عشایری، با توجه به شرایط اقلیمی حاکم و وضعیت معیشتی عشایر، تجربه تولید علوفه هیدروپونیک به روش بومی، تجربهای موفق بوده و در حال ترویج است.
اکوسیستمهای خشک و نیمهخشک ایران به خاطر فعالیتهای تخریبی انسان و دام در معرض تخریب قرار گرفتهاند و پروژههای حفاظت و نگهداری و استقرار مجدد این اکوسیستمها بدون بررسی جوامع گیاهی و عوامل محیطی امکانپذیر نخواهد بود. منطقه مورد مطالعه با وسعتی بالغ بر 3/29291 هکتار در قسمت شمالی استان کرمان واقع گردیده است. تفکیک جوامع گیاهی با روش فیزیونومیک - فلوریستیک - اکولوژیک انجام شد و نمونهبرداری جوامع گیاهی با روش نمونهبرداری تصادفی طبقهبندی شده اجرا گردید. با کوادراتهای 10×10 متر (100متر مربع) پوشش تاجی گیاهان، پوشش لاش و لاشبرگ، سنگ و سنگریزه و خاک لخت در آنها تخمین زده شد. نقشههای اقلیم و فیزیوگرافی و همچنین مطالعات خاک در حوزه تهیه گردید و در نهایت رویشگاههای هرگونه تهین شدند. رویشگاههایی در منطقه به صورت موزائیک وجود دارد که باعث تشکیل اکوتون و افزایش تنوع ترکیب گیاهی شده است. در منطقه مورد مطالعه 12 جامعه گیاهی قابل تفکیک است. اجتماعات گیاهی منطقه شامل گونههای زیر است:
Alhagi pseudoalhagi,Amygdalus scoparia,Artemisia sieberi,Lymonium iranicum,Petropyrum oucheri,Zygophylum eurypterum ,Tamarix sp
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/67444/